Zwiększony nagryz poziomy

Zwiększony nagryz poziomy to stan, w którym górne siekacze są wychylone i występuje szpara przednio-tylna między zębami górnym i dolnymi. Może być związany z dotylną pozycją całego dolnego łuku zębowego. Jeżeli dodatkowo górne zęby nie są chronione wargą stanowi to zwiększone ryzyko urazu zębów siecznych górnych.

Odwrotny nagryz poziomy

Odwrotny nagryz poziomy ze zgryzem wymuszonym lub brakiem swobody w centrum okluzji to stan, gdy położenie żuchwy w trakcie zwierania zębów jest wymuszane nieprawidłowo ustawionymi zębami i/lub gdy po zwarciu zęby są „zakleszczone” uniemożliwiając swobodne ruchy żuchwy.

Nieleczony może stanowić przyczynę zaburzenia rozwoju szczęk. Może też prowadzić do urazu przyzębia.

Zgryz głęboki

Zgryz głęboki to sytuacja gdy przy złączeniu zębów górne siekacze całkowicie zasłaniają zęby dolne. Może wiązać się z urazem tkanek miękkich, przyzębia oraz błony śluzowej podniebienia oraz przyspieszać ścieranie się zębów przednich.

Zgryz krzyżowy lub przewieszony

Zgryz krzyżowy lub przewieszony razem ze zgryzem wymuszonym lub brakiem swobody w centrum – nieleczony może prowadzić do zaburzenia rozwoju szczęk oraz do zaburzeń czynnościowych narządu żucia (trzaski w stawach skroniowo-żuchwowych, bóle głowy).

Zgryz otwarty

Zgryz otwarty u małych dzieci najczęściej ustępuje samoistnie. W tym okresie warto tylko koncentrować się na eliminowaniu parafunkcji. Jednak nieleczony w okresie późniejszym, w czasie występowania pełnego uzębienia stałego, może prowadzić do zaburzeń wydolności żucia, zaburzeń pracy stawów skroniowo-żuchwowych, zaburzeń wymowy, wyglądu twarzy, utrudniać kontakt z rówieśnikami, może być powodem rozwoju kompleksów co w efekcie może negatywnie wpływać na zdrowie ogólne i pogarszać jakość życia.

Przechylone siekacze

Przechylenie zębów siecznych w połączeniu z niekorzystnym wzorcem wzrostu żuchwy może prowadzić do zaburzenia oraz zaburzeń czynnościowych narządu żucia (trzaski w stawach skroniowo-żuchwowych, bóle głowy).

Brak siekaczy bocznych

Wrodzony brak (ageneza) zębów siecznych bocznych – „dwójek” to problem, który niekorzystnie wpływa na estetykę uśmiechu i w konsekwencji może być powodem kompleksów.

Wyraźne stłoczenie zębów

Duże stłoczenie zębów, zwłaszcza w obrębie zębów przednich to problem, który najczęściej skłania pacjentów do wizyty u ortodonty. Stan ten zdecydowanie zaburza estetykę uśmiechu i w konsekwencji może być powodem kompleksów.

Starcie zębów

Patologiczne ścieranie się zębów o siebie może być związane z występującą wadą zgryzu lub z parafunkcjami min. takimi jak zaciskanie i zgrzytanie zębami. Obecnie coraz więcej osób cierpi na tą nową chorobę cywilizacyjną jaką jest zaciskanie zębów i wzmożone napięcie mięśni przywodzących żuchwę. Taki problem nieleczony doprowadza do kruszenia się zębów, skracania ich koron, pogarszania się estetyki uśmiechu i pogłębiania wady zgryzu.

Zęby zatrzymane

Brak zęba stałego w łuku może wskazywać na jego zatrzymanie. Najczęściej dotyczy to górnych kłów czyli „trójek”. Powodem zatrzymanego zęba może być brak miejsca, ząb nadliczbowy, torbiel lub wada genetyczna.

Brak leczenia skutkuje zaburzeniem estetyki, wadą zgryzu, zaburzeniem wyrzynania zębów, resorpcją korzenia uciskanego zęba sąsiedniego.